عدالت علوی و حقوق اشقی الاشقیا

ابن ملجم مرادی با ضربتی ناجوانمردانه و آن هم در مسجد و در محراب عبادت فرق علی(ع) را می شکافد و علی در بستر خوابیده است.اما علی نگران حقوق ابن ملجم است.وقتی دخترش نان و شیر برای او می آورد آن حضرت غذای خود را برای قاتل خود می فرستد.نکند ابن ملجم گرسنه باشد.این دغدغه علی است.

او در همین حالت به فرزندانش وصیت می کند.او به فرزندان عبدالمطلب می گوید که خون او را بهانه نکنند و خونریزی کنند.اگر من کشته شدم فقط قاتل من باید کشته شود.اما درباره همین قاتل نیز عدالت باید رعایت شود:

بنگرید! اگر من از این ضربت مردم، او را تنها یک ضربت بزنید و او را مثله نکنید (نهج البلاغه/نامه 47).

علی چنان نگران عدالت است که حتی نمی خواهد بعد از مرگ قاتلش به او توهین شود.این سخن و دغدغه علی است و در نشریه ای که با پول بیت المال در موسسه ای در حوزه علمیه قم و به ریاست یک روحانی استاد اخلاق منتشر می شود، چنین می خوانیم:

“بازنشستگی یکی از برادران فتنه گر با حقوق 1700000 تومانی!

یکی از عناصر موثر در فتنه اخیر بازنشسته شد. به گزارش "جوان آنلاین" ب-ن چندی است که ضمن پر شدن سنوات خدمتی خود بازنشست شده است.گفته می شود حقوق بازنشستگی تعیین شده برای وی یک میلیون و هفتصد هزار تومان بوده است. شایان ذکر است نامبرده 23 خرداد 1388 به جرم اخلال در امنیت ملی دستگیر و پس از محاکمه به 6 سال حبس تعزیری محکوم شد” (هفته نامه پرتو سخن 3/6/89).

اینجانب نمی دانم این فرد کیست و به چه جرمی محاکمه شده و آیا محاکمه او عادلانه بوده یا نه و کاری با این امر ندارم.سخن بنده این است که گردانندگان این نشریه به این معترضند که چرا حقوق بازنشستگی این فرد بالا است. فرض را بر آن می گذاریم که واقعا این فرد جرمی مرتکب شده و فرض را بر این می گذاریم که عادلانه و به حق محاکمه و محکوم شده است. آیا چنین فردی باید از حقوق بازنشستگی خود، که قانونی مشخص دارد، محروم شود؟ گویا شعار عدالت علوی را برای منابر و نه اجرا و عمل می خواهیم.