بعد از افطار، هر شب كه در منزل بودم برخي از سريالهاي ماه مبارک رمضان را ميدیدم. يكي از اين سريالها كه نظرم را جلب كرد، سريال جراحت بود. هم داستان برايم جالب بود و هم نوع بازي هنر پيشهها. البته سريال را به طور كامل نديدم. به هر حال از فيلم لذت بردم. اما نكتهاي در فيلم مرا اذيت كرد كه ربطي به فيلم و بازيگران آن نداشت. در فيلم يك واقعيت اجتماعي را مكرر ديدم كه به جهتي آزار دهنده بود. نيروي انتظامي دختر و پسر جواني را دستگير ميكند و وقتي اظهار ميدارند كه آن دو زن و شوهر هستند از آنان مدرك و سند ميخواهند. در مرتبه اول كه عقد اين دو وارد شناسنامه نشده همه فاميل جمع ميشوند و شهادت ميدهند تا اين دو آزاد شوند. در مرتبه دوم شهادت هم كافي نيست و گويا تا شناسنامه ديده نشود كار خاتمه نمييابد.
سوال مهم و اساسي اين است كه آيا اين اعمال به اسم دين صورت ميگيرد؟ آيا اسلام اجازه ميدهد كه درباره افراد اين گونه تجسس كنند. آيا اسلام ميگويد همه زن و شوهرها هميشه بايد سند ازدواج خود را به همراه داشته باشند؟ در قرآن مجيد و روايات اسلامي نهي اكيد و شديدي از تجسس در احوال شخصي انسانها شده است. به هر حال اين اعمال ارتباطي با دين ندارد.
اما نكته ديگر اينكه ديدن اين صحنهها در فيلم مرا به ياد خاطرهاي ناخوشايند انداخت. چند سال پيش همراه با همسر و پسر بيست سالهام براي انجام كاري به مشهد مقدس سفر كردم. ساعت حدود 10 صبح به مشهد رسيديم و ساعت 3 بعد از ظهر بايد به منزل كسي ميرفتيم. با خود گفتم اين چند ساعت فاصله را در هتل يا مسافرخانهاي استراحت كنيم. به مسافر خانهاي نزديك حرم مراجعه كرديم. مسئول مسافرخانه از ما شناسنامه خواست و گويا به ما شك داشت. به هر صورت با برخوردي نامناسب تا شناسنامهها را تطبيق نداد و مطمئن نشد كه ما همسر قانوني هستيم ما را راه نداد. اين در حالي بود كه كنار خيابان كودكان فرياد ميزدند كه هر كس خانه ميخواهد بيايد و آنان مدرك هم نميخواستند. بنابراين كساني كه قصدي ديگر داشتند مشكلي نداشتند.
آيا اين امور غير از بدگماني و تجسس در اموري است كه قرآن مجيد درباره آن ميفرمايد:
«اي مومنان! از بسياري از گمانها بپرهيزيد، كه برخي از گمانها گناه است؛ و در كار مردم تجسس نكنيد»(حجرات/12).
و پيامبر (ص) ميفرمايد:
«لغزشهاي مسلمانان را نجوييد كه هر كس لغزشهاي برادرش را پيجويد خداوند لغزشهاي او را پيگيري كند» (كنز العمال، ج31597).
و امام صادق (ع) ميفرمايد:
«از دين و آيين مردم پرس و جو مكن» (بحار الانوار، ج78، ص253). اين اعمال مصداق تجسس در امور فردي انسانهاست و مذموم و حرام است و نه تنها ربطي به دين ندارند بلكه دين با آنها مخالف است.
سوال مهم و اساسي اين است كه آيا اين اعمال به اسم دين صورت ميگيرد؟ آيا اسلام اجازه ميدهد كه درباره افراد اين گونه تجسس كنند. آيا اسلام ميگويد همه زن و شوهرها هميشه بايد سند ازدواج خود را به همراه داشته باشند؟ در قرآن مجيد و روايات اسلامي نهي اكيد و شديدي از تجسس در احوال شخصي انسانها شده است. به هر حال اين اعمال ارتباطي با دين ندارد.
اما نكته ديگر اينكه ديدن اين صحنهها در فيلم مرا به ياد خاطرهاي ناخوشايند انداخت. چند سال پيش همراه با همسر و پسر بيست سالهام براي انجام كاري به مشهد مقدس سفر كردم. ساعت حدود 10 صبح به مشهد رسيديم و ساعت 3 بعد از ظهر بايد به منزل كسي ميرفتيم. با خود گفتم اين چند ساعت فاصله را در هتل يا مسافرخانهاي استراحت كنيم. به مسافر خانهاي نزديك حرم مراجعه كرديم. مسئول مسافرخانه از ما شناسنامه خواست و گويا به ما شك داشت. به هر صورت با برخوردي نامناسب تا شناسنامهها را تطبيق نداد و مطمئن نشد كه ما همسر قانوني هستيم ما را راه نداد. اين در حالي بود كه كنار خيابان كودكان فرياد ميزدند كه هر كس خانه ميخواهد بيايد و آنان مدرك هم نميخواستند. بنابراين كساني كه قصدي ديگر داشتند مشكلي نداشتند.
آيا اين امور غير از بدگماني و تجسس در اموري است كه قرآن مجيد درباره آن ميفرمايد:
«اي مومنان! از بسياري از گمانها بپرهيزيد، كه برخي از گمانها گناه است؛ و در كار مردم تجسس نكنيد»(حجرات/12).
و پيامبر (ص) ميفرمايد:
«لغزشهاي مسلمانان را نجوييد كه هر كس لغزشهاي برادرش را پيجويد خداوند لغزشهاي او را پيگيري كند» (كنز العمال، ج31597).
و امام صادق (ع) ميفرمايد:
«از دين و آيين مردم پرس و جو مكن» (بحار الانوار، ج78، ص253). اين اعمال مصداق تجسس در امور فردي انسانهاست و مذموم و حرام است و نه تنها ربطي به دين ندارند بلكه دين با آنها مخالف است.
سلام
پاسخحذفخسته نباشید
وبلاگ قشنگتون رو دیدم و از خواندن مطالبش لذت بردم .
منتظر خواندن مطالب جدید از شما هستم .
از لطفتان ممنون.
پاسخحذف